Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Διπλό χτύπημα!

Μπορείτε να φανταστείτε τα νεύρα μου?

Και Κυριακή και Χριστούγεννα! Διπλό το κακό!

Εντάξει, ας μην γκρινιάξω άλλο. Εξάλλου μια χαρά την βόλεψα.. όλη μέρα με τις πιζάμες και μέσα στο σπίτι την έβγαλα. Είχα τις μαύρες μου (όπως τις έχω συνεχώς εδώ και ένα μήνα..) και δεν πήγα πουθενά.
(Ένα καφεδάκι ήπια και αυτό γιατί είχα να δω τους φίλους μου αρκετό καιρό..)

Σήμερα σκεφτόμουν γιατί δεν χωνεύω τις γιορτές.. σας το είχα πει και το πάσχα, δεν μπορώ αυτό το προσποιητό, το "νιώθω χαρούμενος γιατί είναι γιορτές".

Δεν το μπορώ, δεν το αντέχω. 

Δεν είναι βέβαια μόνο αυτό.. πλέον τα χριστούγεννα μου προκαλούν αυτόματα θλίψη.
Παραμονή χριστουγέννων 2009 σκοτώθηκε το αφεντικό (και φίλος μου), ένα παλικάρι 38 χρονών.
Ένας άνθρωπος, που όταν τον γνώριζες, τον θαύμαζες και ένιωθες τυχερός που τον ήξερες.
Και περάσανε κιόλας δύο χρόνια από τότε.

Το απόγευμα , στις 24/12 γυρνούσα στο σπίτι.
Ο δρόμος είναι δίπλα στο νεκροταφείο..
Μπήκα μέσα, έστριψα ένα τσιγάρο, το άφησα δίπλα στην φωτογραφία του Πέτρου, έσκασα ένα χαμόγελο και έφυγα.


Γι' αυτό παιδιά, ένα πράμα μόνο έχω να σας πω.

Την υγεία μας να έχουμε , και όλα τα άλλα να πάνε στο διάολο!

Χρόνια πολλά σε όλους!

2 σχόλια:

  1. Χρόνια πολλά!

    δικιο έχεις, αλλά το θέμα είναι ότι εμείς οι άνθρωποι ξεχνάμε...
    ξεχνάμε τι έχει πραγματικά αξία σε αυτή τη ζωή και τι όχι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. έτσι είναι... ξεχνάμε το πραγματικό νόημα των γιορτών αυτών (για όποιον πιστεύει φυσικά). Και κυρίως δεν σκεφτόμαστε ότι η ζωή είναι μικρή... πολύ μικρή!

    (καλώς ήρθες κιόλας...) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή