Το παράκανα αυτή τη φορά.
Πραγματικά όμως.
Ο χρόνος περνά, και δεν λογαριάζει.
Γενικώς δεν το έχω με το γράψιμο.
Προσπαθώ όμως.
Να πω πως το διάστημα που εξαφανίστηκα αγάπησα μερικές Κυριακές.
Γιατί εκεί που δεν περίμενα απολύτως τίποτα, ήρθαν πολλά και ωραία.
Και εκεί που είπα "σαν να 'ναι καλές οι Κυριακές" ήρθαν οι άλλες.
Από αυτές τις μισητές.
Που περιμένεις πολλά.
Και δε γίνεται τίποτε μέχρι το τέλος τις μέρας.
Συμβαίνουν αυτά.
Δεν μπορεί να είναι κάθε Κυριακή γιορτή.
Η κάθε μέρα μας πρέπει να είναι.
Πραγματικά όμως.
Ο χρόνος περνά, και δεν λογαριάζει.
Και εγώ χαμπάρι δε πήρα.
Βλέπω πόσο καιρό έχω να γράψω εδώ και σκέφτομαι "αποκλείεται".
Και όμως.
Βλέπω πόσο καιρό έχω να γράψω εδώ και σκέφτομαι "αποκλείεται".
Και όμως.
Anyway.
.
.
.
.
.
Γενικώς δεν το έχω με το γράψιμο.
Προσπαθώ όμως.
Να πω πως το διάστημα που εξαφανίστηκα αγάπησα μερικές Κυριακές.
Γιατί εκεί που δεν περίμενα απολύτως τίποτα, ήρθαν πολλά και ωραία.
Και εκεί που είπα "σαν να 'ναι καλές οι Κυριακές" ήρθαν οι άλλες.
Από αυτές τις μισητές.
Που περιμένεις πολλά.
Και δε γίνεται τίποτε μέχρι το τέλος τις μέρας.
Συμβαίνουν αυτά.
Δεν μπορεί να είναι κάθε Κυριακή γιορτή.
Η κάθε μέρα μας πρέπει να είναι.
Ενάμιση χρόνο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να γράφεις πιο συχνά τώρα!
Σε πεθύμησα :)
Κι όλη την παρέα, εννοείται!
Αν έγινε κάτι και θες να το μοιραστείς με έναν αρκούδο, ξέρεις πού με βρίσκεις!
Φιλιά πολλά αγαπημένη xxxxxxxxxxx